Bilzekruid zaden werden voor een roesopwekkend effect gerookt

Het bilzekruid (Hyoscyamus niger) is een één- of tweejarige, 0,3-0,6 m hoge plant . De stengel is kleverig. De bladeren zijn langwerpig en grof golvend getand.  De wortel is spoelvormig.
De trechtervormige bloem is vuilgeel van kleur en violet geaderd. De gehele plant is zeer giftig. De belangrijkste gifstoffen zijn de zogenaamde tropane alkaloïden scopolamine, hyoscyamine, atropine. De vergiftigingsverschijnselen zijn een opgezwollen buik en hevige krampen. Hierop volgt eerst verlamming en ten slotte de dood.

Bilzekruid
In de volksgeneeskunde werd deze narcotische (pijnverdovende) en hallucinaties opwekkende plant als krampoplossend middel en bij astma ingezet. De bladeren, en ook de gemakkelijker doseerbare zaden, werden voor hun roesopwekkend effect gerookt. Tot in de 17e eeuw werd bilzekruid gebruikt als smaakstof voor bier. Door de invoering van het Reinheitsgebot werd het vervangen door hop. Omdat het gehalte aan werkzame stoffen sterk kan variëren en daarom onbedoeld gemakkelijk tot vergiftiging kan leiden wordt de plant tegenwoordig niet meer gebruikt voor medische toepassingen, behalve in de homeopathie.  De oude volksnamen dolkruid en malwillempjeskruid wijzen op de hallucinogene werking van de plant.Volgens de overlevering is bilzekruid een zogenaamd heksenkruid en zou het een ingrediënt zijn van de zogenaamde heksenzalf. De dichtbundel Bilzenkruid van Jac. van Hattum (1939) verwijst naar dit aspect.

bron: wikepedia